پورتال بخشداري كهن آباد

فروان

فروان از توابع شهر کهن آباد و در فاصله 12 کیلومتری جنوب شرق شهر آرادان قرار دارد. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1395، جمعیت دهستان فروان 1134 نفر (در 436 خانوار) بوده‌است. فروان هم اکنون یکی از روستاهای پرجمعیت شهرستان آرادان است. این روستا پایگاه ایل الیکایی است و طوایف چندی از ایل مذکور در این آبادی ساکنند. منشأ ایل الیکایی «الیکا» است که از منطقه‌ای به همین نام در چالوس به این منطقه آمده‌اند. این ایل شامل 9 طایفه است که عبارتند از: گیلوری، قندالی، قاسمی، عاشوری، ابوالی (ابولی)، شاه حسینی، قنبری، گلینی، کاشانی. علاوه بر الیکایی‌ها، طوایف و فامیل‌های ساکن در فروان عبارتند: سادات طبایی که از زواره اردستان به ورامین و سپس از آنجا به روستای چهار قشلاق و بعد از مدتی به فروان آمدند. عامری‌ها که در پشت راه‌آهن سکونت دارند که بنا به برخی نظرات دارای اصالت شیرازی هستند و عامری‌های زیر خط راه‌آهن که در زمان کدخدایی حاج صفر عامری به فروان نقل مکان کرده و ساکن شده‌اند. صبوری‌ها از روستای بیابانک سمنان به این روستا مهاجرت کرده‌اند. ایجی‌ها منسوب به روستای ایج از توابع بخش سرخه شهرستان سمنان هستند. باصری‌ها، وابسته به ایل باصری یکی از پنج ایل خمسه فارس هستند که در اواخر حکومت قاجاریه (احمد شاه) و پس از درگیری‌های که بین آن‌ها پیش آمد به گرمسار تبعید شدند. تعدادی از باصری‌ها در گرمسار ساکن شده و پس از مدت کوتاهی گروهی از آنان به فارس و موطن اصلی خود بازگشتند و در سال 1333 به جز چند خانوار که در فروان سکونت یافتند، بقیه به روستاهای شهرستان ورامین مهاجرت کردند. بخش قابل توجهی از خانوارهای ایل مذکور شیوه نیمه کوچندگی دارند. اراضی فروان خالصه است.به علاوه بهره برداران زمین‌های زراعی رمضان قره،چشمه شتر،خلخالیه و گروههای مشاع حاشیه کویر را از اهالی این روستا تشکیل می دهند. فروان دارای امکاناتی همچون مدرسه دبستان، راهنمایی پایگاه مقاومت بسیج، خانه بهداشت، ورزشگاه چمن مصنوعی، مسجد و حسینیه، شرکت تعاونی، دهیاری، جاده آسفالته، آب لوله‌کشی، برق، گاز و تلفن است. یکی ازصنایع دستی روستای فروان، جاروبافی است که در حال فراموشی است. درحاشیه مزارع روستای خلخالیه، نیزارهای وسیعی وجود دارد که کودکان و نوجوانان و در گذشته زنان و مردان گل‌های نی‌ها را چیده و بعد از بافت به بازار عرضه می‌کنند و به عنوان منبع درآمدی برای خصوصاً کودکان و نوچوانان (بعنوان کسانی که گل‌های نی را جمع‌آوری می‌کردند) و زنان روستا (بافنده جارو) می‌باشد. این نوع جارو به نرمه جارو معرف است. بافت گلیم و گلیمچه یکی دیگر از مهم‌ترین صنایع دستی روستای فروان می‌باشد. برای بافت گلیم از دارهای افقی و عمودی استفاده می‌شود. بافت گلیم نسبت به قالی به ابزار محدودتر و مواد اولیه کمتری نیاز دارد و بافت آن نسبت به قالی آسان تر است و به همین دلیل قیمت آن از قالی ارزان‌تر می‌باشد. قالی یکی از مهم‌ترین صنایع دستی روستایی فروان است که معمولاً بر روی دارهای افقی بافته می‌شود. این دارها به صورت چهاچوبی به اندازه طول و عرض فرش مورد نظر بر روی زمین مستقر می‌شود. نقش‌های مورد استفاده قالیبافان به علت ذهنی بودن طرح، متنوع است و از آنجایی که هر بافنده‌ای این مجال و امکان را دارد تا ذهنیات خود را تجلی بخشد، لذا این نقش‌ها بسیار زیاد و متنوع می‌باشد. نقوش حیوانات و گل و گیاه بیشترین فراوانی را در این فرشها دارد. مهم‌ترین نقوش قالی شامل بازبندی، گل مفرشی، کله تاج و تشتی است. قدیمی ترین آمار موجود از جمعیت روستای فروان،مربوط به سال 1328هجری خوشیدی است.دراین سال روستای فروان 596نفرجمعیت داشته است .جمعیت فروان از زمان تشکیل تا سرشماری 1365همواره افزایش داشته اما طی سرشماری 1375-1365 جمعیت آن 226 نفر کاهش داشته است.
1397/11/01

آدرس بخشداری کهن آباد: کهن آباد - کدپستی: 3589114315 تلفن:34576690

کلیه حقوق این پایگاه متعلق به بخشداری کهن آباد می‌باشد.